చలిగాలి సుడులు తిరుగుతూ
ఆలపించే వణుకుల రాగం లో...
వెచ్చెచ్చని దుప్పటి కింద ముడుచుకున్న
అరమూతల కళ్ళ వెనుక కదిలే కలలో...
అమ్మవొడి చూసుకుని,
నాన్న గుండె తలుచుకుని,
మమతకి మారుపేరు నా మనసనుకుని...
ఆదమరవనీయని నా హృదయాన్ని
పలుమార్లు సేదదీర్చి, పలుకుగంధాలు వెదజల్లి
తనకంటి నీడ నా కంటి నలుపున కట్టిపెట్టి
నా చెంత నిలిచే నా తోడు కావలితో...
మంచుకురిసే రేయిలో, వానవీడని పొద్దులో
కాలమాగని గతిలో, కనికరంలేని ఋతువులో
కనపడని మాయ కమ్మిన బ్రతుకులో
నీకు నేను వున్నానన్న జతలయలో...
తృప్తిగా నాకు నిదురించాలని వుంది
కలలు + కల్పనలు = నా కవితలు
ఆమెను చూసింది మొదలు
ఎడారి పాట నా చెవి లో సోకినా
ఈ క్షణం వరకు
నేను...ఆమెతో ...తెలిసీ,తెలియక
పంచుకున్న జ్ఞాపకాలను ఇందులో
పదిలపరిచాను .
నా సత్య స్వరుపమా !
బొమ్మలు వేయడం నా చేత కాదు .
చేతనైతే నా కలలను
నా మనోభావాలను
రంగుల చిత్రాల తో
ప్రదిర్శించే వాడిని
ఏ చిత్రకారున్ని
నేనశ్రాయుంచాను,
అందుకు నా మనస్సు సమ్మతించదు.
నా అంతరాత్మా !
ఇవిగో నా శబ్ద చిత్రాలు
నా మనస్సంగం లో
జనించిన ప్రాణ చిత్రలయున
ఏ "కలలు + కల్పనలు = నా కవితలు "
నీ పదాల చెంత ఉంచుతున్నాను .
-ముజీఫ్
No comments:
Post a Comment