అవును !!
నీ జ్ఞాపకాల కొలిమిలో
కాలుతున్నది నేనే!!
ఎన్నాళ్ళీ నిరీక్షణ ??
...............
రాలేవా?
అలసిన నా మనస్సనే ఆకాశంలో కి
అరవిరియిన ఇంద్రధనుస్సువై
అక్షరం లాంటి నన్ను కావ్యం గా మార్చిన వాగ్దేవి వై..
నువ్వెపుడూ ఇంతే !!
చిన్నప్పుడు అమ్మ దాచే తాయిలం
ఇప్పుడు నీ కోసం ఈ నిట్టూర్పులు..
ఎన్నో నిశ్శబ్దాల గుస గుసలు
ఇంకెన్నో మాట్లాడే చూపులు
ఎన్నో చూపుల రాతలు...
అవును....నిన్ను చూడగానే
నా కళ్ళు ప్రేమాక్షరాలని అచ్చు వేస్తూ ఉంటాయి
ఎదురు చూపులే
ఉచ్చ్వాస నిశ్వాసాలుగా
నీ ముందు ఎదను పరిచిన
నీ నేను!!
No comments:
Post a Comment